Hvar er bent á að stóralvarlegt sé .....

„Bent sé á að það sé stóralvarlegt ef flokkur komist til valda í Reykjavík sem hafi enga reynslu eða þekkingu á rekstri borgarinnar."  Ég las greinina í Wall Street sem linkað er á í þessari frétt. En þetta kemur ekki fram í fréttinni. Er verið að leggja blaðamanni WSJ orð í munn?

(Sé að búið er að breyta orðalaginu í mbl. fréttinni en svona var það fyrr í dag).

 

Kynnir sér stöðuna í Reykjavík

Mikið af stolnum bílum á markaði!

Mikið af þeim notuðu bílum sem eru til sölu hefur verið stolið af almenningi, margir löngu búnir að greiða kaupverðið og ofgreiða skv. greiðsluáætlun ólölegu lánanna frá Avant, SP, Lýsingu og Glitnir Fjm. Forðumst að skipta við þessi fyrirtæki aftur, kaupum ekki bíla þar sem þessi fyrirtæki eru skráðir eigendur!

Bílasala að glæðast

Skilaði SP skattinum?

Það vantar þúsundir reikninga í bókhaldið hjá SP og Avant, var skattinum skilað?

meira hér: Bókhaldsbrot fjármögnunarfyrirtækjanna

Síðan reiknar SP vsk. ofan á viðgerðarkostnað og þjónustu sem aldrei á sér stað. SP rukkar sem sagt viðskiptavini í uppgjörum sínum um vsk. af ímynduðum kostnaði. Engir reikningar eru á bak við þessar upphæðir, bara Word skjal. Kannast Skatturinn við að hafa fengið þennan skatt til sín?

 

 

 

 

Lækka bílalán um 20-40%

Vörslusviptingar á bifreiðum ólöglegar án dómsúrskurðar!

En svo úrskurðaði, Ástríður Grímsdóttir dómari, í máli Lýsingar í dag, 18. maí 2010. Þetta er mikill áfangasigur í báráttunni við fjármögnunarfyrirtækin sem eru að tapa sér þessa dagana í vörslusviptingum en til þess nota þeir vörslusviptingaraðila án atbeina sýslumanns eða dómstóla. Þessa aðila nota fyrirtækin einnig til að hóta og innheimta fyrir sig. Hér má sjá eitt SMS frá Vörslu ehf. f.h. Lýsingar hf. í dag (sama dag og dómur þessi fellur).  : V/ xx/123. Vinsamlegast skilið tækinu annars verður það kært til Lögreglu sem stuldur. Kv. Varsla Ehf. -

Sjá dóminn og umfjöllun um dómana:

http://rlingr.blog.is/blog/rlingr/entry/1056849/

http://gandri.com/?p=990

 

Bílasamningar, tilbúin réttaróvissa

Lánastarfsemi Avant, Lýsingar og SP-fjármögnunar einkennist af réttaróvissu. Markmiðið með orðalagi samninga þessara fyrirtækja virðist vera að hafa óvissuna sem mesta.  Dómurinn frá 3. desember sl. vegna myntkörfuláns SP endurspeglar  þessa óvissu og sjálfur dómarinn flækist í óvissuvefnum.
 

Í kaupleigusamningum SP er t.d. forðast að nota hugtakið „lán“, líklega til að samningarnir falli síður undir lög um neytendalán. A.m.k. tvisvar í dómnum er vísað til „höfuðstóls leigugreiðslna.“  Þetta er markleysa. Lánsfjárhæð er með höfuðstól, leigugreiðslur ekki. Kaupandinn er skráður sem leigutaki á samningi þótt hann kaupi bifreiðina og fái lán hjá SP fyrir kaupverðinu. Bifreiðin er eign SP skv. ökutækjaskrá en eign kaupandans skv. skattframtali. Skuldbinding kaupandans er í leigugreiðslum skv. samningi en skuldin þó með höfuðstól.

Dómarinn tapar þræðinum í umfjöllun sinni sbr. þetta úr dómnum: „Umsamið kaupverð [innsk. bifreiðarinnar] er auðvitað milli kaupanda og leigutaka...“ Nei, umsamið kaupverð er milli seljanda og kaupanda/leigutaka. Kaupandi og leigutaki í þessum óvissuviðskiptum er sami aðilinn.

 

Eftirfarandi málsgrein úr dómnum sýnir að einnig þar eins og í samningunum er forðast að nota hugtakið „lán“ og í staðinn sagt „það“ og „þessu“ sbr.:  „Óskar Sindri [innsk. stefndi] hefði sótt um það í erlendri mynt og um leið og SP-fjármögnun hf. samþykkti það þá hafi verið gengið frá því að SP-fjármögnun hf. tæki lánið hjá viðskiptabanka félagsins í erlendri mynt. Síðan hafi félagið selt þessa erlendu mynt og greitt það út annar (sic) vegar  í japönskum jenum og hins vegar í svissneskum frönkum. Félagið hafi sem sagt tekið erlent lán fyrir þessu hjá viðskiptabanka félagsins, Landsbanka Íslands. Selt síðan erlendu myntina fyrir íslenskar krónur og greitt þær seljanda bifreiðarinnar, Nýju Bílahöllinni.“

 

Þarna umorðar dómarinn frásögn Kjartans framkvæmdastjóra SP en tapar aftur þræðinum og segir þá allt annað en í setningunni sem hann er að umorðra.  Hvort var nú greitt út í jenum og frönkum eða í íslenskum krónum? Og hver fékk greitt út í jenum og frönkum, Óskar eða Nýja Bílahöllin?  Ef SP tók lánið í jenum og frönkum frá Landsbankanum hefði SP ekki þurft að selja jenin og frankana til að greiða út í jenum og frönkum, því eins og fram kemur í dómnum segir Kjartan: „Ef félagið lánaði japönsk jen þá tæki það lán í japönskum jenum.“  Skv. þessari formúlu tók SP lán í japönskum jenum og svissneskum frönkum frá Landsbankanum fyrir láni Óskars. Því þurfti SP ekki að selja jenin og frankana til að greiða út í jenum og frönkum. Hér virðist dómarinn ekki hafa skilið eðli málsins þar sem hann gerir ekki grein fyrir  því hvort greitt hafi verið út í erlendri eða íslenskri mynt. Niðurstaða dómsins veltur þó m.a. á þessu atriði.

 

Dómarinn notar þó einstöku sinnum orðin „lán“ sbr. t.d.: „Ætla verður að heimilt hafi verið að binda afborganir lánsins í íslenskum krónum...“, „Ákvæði 13. og 14. gr. laga nr. 38/2001 banna heldur ekki fortakslaust að miða lán við gengi erlendra gjaldmiðla.“ Ákvæðið á við um lánsfé og erlenda gjaldmiðla og á því ekki við um skuldbindingu Óskars sem er skv. dómkröfum SP byggð á  „höfuðstól leigugreiðslna“ og bundin við gengi myntkörfunnar BL2 skv. samningi. Leiga er ekki lán og BL2 er ekki erlendur gjaldmiðill.  

„Ekki veldur sá er varar er almennt talið“ þylur dómarinn upp undir lokin.  Engin íslensk lög ná yfir þessa þvælu og því er skiljanlegt að dómarinn reyni að styðja mál sitt með málshætti frekar en lagatilvísunum. Málshátturinn á að sýna fram á að Óskari mátti vera ljóst að viðskiptin við SP væru áhættusöm og vísar dómarinn í skilmála samnings er segir:  „Leigutaki lýsir því yfir með undirskrift sinni að hann geri sér fulla grein fyrir því að lántaka í erlendum gjaldmiðli er áhættusamari en lántaka í íslenskum krónum...“  Skilmálinn er líka rugl.  Fyrst Óskar skuldar „höfuðstóls leigugreiðslu“  skiptir engu máli þótt hann hafi undirritað skilmála sem segir að lántaka í erlendum gjaldmiðli sé áhættusamara en eitthvað annað. Óskar skrifar hvergi undir að hann geri sér grein fyrir því að leigugreiðslur bundnar við gengi BL2 væru áhættusamari en eitthvað annað.“  Í samningi stendur: „Endanleg fjárhæð í myntkörfunni BL2 ræðst af kaupgengi á útgreiðsludegi samnings“ og „leiga miðast við myntkörfuna BL2 og ræðst af sölugengi hverju sinni.“  Skuld Óskars ætti samkvæmt þessu ekki að vera gengistryggð því að BL2 hefur aldrei verið skráð með gengi. Myntkarfan BL2 er ekki einu sinni myntkarfa skv. skriflegum upplýsingum frá SP. (Myntkarfan SP5 er með gengisskráningu á heimasíðu SP en hún er ólöglegur fjármálagjörningur og SP5 lán því ekki gengistryggð).

Dómurinn er markleysa og byggist t.d. ekki á gögnum um gjaldeyrisviðskipti heldur á því sem framkvæmdastjóri SP segir. Í niðurstöðu dómsins stendur 14 sinnum „Kjartan segir." Málið hefði ekki þurft að fara til dómstóla, nóg hefði verið að Kjartan sem er stefnandi í málinu, sendi út yfirlýsingu um að alíslensku okurlánin hans væru lögleg.

(Birt í Morgunblaðinu 9.mars 2010)

Vísitölunum haldið leyndum fyrir neytendum

Rétt, a.m.k. bjuggu SP Fjármögnun og Avant til sínar eigin vísitölur/gjaldmiðla en því var haldið leyndu fyrir neytendum og skráð voru á lánasamninga ákveðin prósentuhlutföll í erlendum gjaldmiðlum þó að þau hlutföll hafi aðeins átt við þegar vísitalan (samsett úr nokkrum gjaldmiðlum) var stofnuð. Þannig samningar hljóta að vera ógildir, þar sem neytendur voru hvorki að fá lán í erlendri mynt né er íslenska lánsfjárhæðin bundin við gengi erlendu gjaldmiðlana heldur er hún bundin við gjaldmiðil fjármögnunarfyrirtækisins sem ekki er skráður á fjármálamörkuðum. Þetta kallast líka afleiðuviðskipti og þessi fyrirtæki hafa ekki leyfi til að stunda þess konar viðskipti og almenningi er  einnig óheimilt skv. lögum um verðbréfaviðskipti að taka þátt í viðskiptum með afleiður sem ekki eru skráðar á mörkuðum. Aðeins fagfjárfestar hafa til þess heimild. Og hvað með að reikna LIBOR vexti á íslenska gjaldmiðla/vísitölur, er það heimilt skv. lögum?

Yrði u-beygja hjá Hæstarétti

Reikningslaus bílaviðskipti?

Á kaupleigusamningum SP Fjármögnunar og Avant kemur fram að fylgiskjal sé reikningur. Hjá Avant er þetta skráð í lið lV og hjá SP í lið V. Eins er skráð kaupverð með vsk. í lið II á SP samningunum. Skv. upplýsingum frá RSK hefðu kaupendur/lántakendur átt að fá reikning fyrir kaupverði með vsk. Ég hef enn engan fundið sem kannast við að hafa fengið reikninginn og engin svör hafa komið frá SP eða Avant við óskum viðskiptavina um að fá reikninginn í hendurnar. Voru þetta reikningslaus vöruviðskipti?

Verður bannað að lána almenningi í gervigjaldmiðlum?

Umræðan um myntkörfulán hefur að miklu leyti snúist um hvort heimilt sé að binda skuldbindingar í íslenskum krónum við gengi erlendra gjaldmiðla. Ef fleiri fjármálastofnanir en SP Fjármögnun, dótturfyrirtæki Landsbankans, eru með myntkörfur sem eru  gervigjaldmiðlar (e. artificial currency) ætti umræðan að snúast í ríkara mæli um það hvort heimilt sé að binda skuldbindingar í íslenskum krónum við gengi gervigjaldmiðla (reikningseiningar). 

SP5 myntkarfa SP Fjármögnunar er með „föstum fjölda mynta í hverri einingu” og er framsett á þann máta, samkvæmt upplýsingum frá SP Fjármögnun, vegna þess að þegar fyrirtækið ákvað að bjóða upp á myntkörfuna SP5 (40%EUR, 25%USD, 20%CHF, 15%JPY) gat innheimtukerfi fyrirtækisins ekki meðhöndlað lán í svo mörgum myntum og var því „brugðið á það ráð“ að gera myntkörfu með föstum fjölda mynta í hverri einingu og þannig hægt að meðhöndla lán í mörgum myntum sem eina „mynt.” Fyrirmyndin er sögð Reikningseining Fiskveiðasjóðs Íslands (RFÍ), einnig samkvæmt upplýsingum frá SP Fjármögnun.

Fiskveiðasjóður Íslands hafði sérstaka lagaheimild fyrir þessu útlánafyrirkomulagi og í því tilfelli voru lántakendur upplýstir  um lánafyrirkomulagið ólíkt lántakendum SP Fjármögnunar sem var talin trú um að þeir væru að fá lán í erlendum gjaldmiðlum: EUR, USD, JPY og CHF en voru í rauninni að fá lán í SP5, íslenskri gervimynt. Höfuðstóll SP5 lána er í einingum (í íslenskum kr. á lánasamningi) og því lægra sem gengi SP5 var við lántöku,  því fleiri einingar skuldar viðkomandi. Þessu mætti  líkja við sjóð sbr. fjölda hluta í sjóði.

Eitt þekktasta dæmi um gervigjaldmiðill er SDR (Special Drawing Rights/Sérstök dráttarréttindi) sem Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn (AGS) kom á fót árið 1969, stundum nefnt „pappírsgull.” SDR er ímynduð myntkarfa, samsett úr helstu heimsgjaldmiðlum og er eingöngu notuð við reikningsskil innan AGS.

Hér á landi hefur þetta fyrirbæri aftur á móti verið notað  til að veita neytendum lán til bifreiðakaupa!  Íslensku lánsfjárhæðinni er umbreytt í SP5 einingar og er skuld lántakandans bundin við gengi þessa gervigjaldmiðils. Í ódagsettri tilkynningu (sett inn í lok okt. 09.) á vef SP Fjármögnunar er reynt  að láta menn halda að lán í SP5 einingum jafngildi láni í  þeim erlendu gjaldmiðlum sem SP5 myntin er búin til úr.  Það er einfaldlega rangt og því skal einnig haldið til haga að það kemur lántakendum ekkert við hvernig lánafyrirtæki fjármagnar sig heldur aðeins hverskonar lán þeir fá frá fyrirtækinu.

Dómur sá er féll í héraðsdómi í máli nr. E-4501/ 2009, 3. desember sl. SP Fjármögnun í vil snéri að láni í JPY og CHF (50/50) þar sem íslensk lánsfjárhæð og afborganir eru beintengd við gengi þeirra erlendu gjaldmiðla. Það lánafyrirkomulag er ekki myntkarfa eða gervigjaldmiðill eins og SP5. Lánasamsetningin JPY/CHF er aftur á móti kölluð „BL2 myntkarfa“ á lánasamningum sem SP gefur út en í raun er um að ræða tvö aðskilin lán. Ekkert skráð gengi er til fyrir „ BL2 “ og hreyfingalistar yfir afborganir og greiðsluseðlar fyrir þessa lánasamsetningu eru í gjaldmiðlunum JPY og CHF en fyrir SP5 lánin eru hreyfingalistar og gíróseðlar í SP5. Það er aftur á móti einkennilegt að lán sem er ekki myntkarfa en heitir „BL2 myntkarfa“ á lánasamningi skuli vera dæmt lögmætt fyrir rétti!

Við eigum væntanlega eftir að sjá dómsmál þar sem reynir á hvort lögmætt sé að binda skuldbindingar í íslenskum krónum við reikningseiningar eða gervigjaldmiðil sem hvergi er skráður með kaup-og sölugengi nema á heimasíðu lánveitandans.Útlánafyrirkomulagið er reyndar svo galið að hvorki Neytendastofa né dómstólar eiga að þurfa að eyða tíma í þessa vitleysu. Það þarf engan lögfræðing til að sjá að þessi lán standast engin lög um neytendalán auk þess sem hér er um að ræða vörusvik. Lánin voru markaðssett hjá bílaumboðum landsins sem lán í erlendri mynt og á SP5 lánsamningum eru t.d. skráð upphafleg prósentuhlutföll (og ekkert um „fjölda mynta í körfu") erlendu gjaldmiðlanna sem SP5 er samsett úr, þ.e. eins og hlutföll þeirra voru á stofndegi myntkörfunnar, 5. maí 2004, en ekki eins og hlutföllin voru þegar lánin voru veitt. Það er álíka og að skrá upphaflegt gildi neysluverðsvísitölu á lánasamninga í íslenskri mynt í stað vísitölu þess mánaðar sem lánið er gefið út í.

Að lokum er þeirri spurningu varpað fram til forstjóra Fjármálaeftirlitsins og yfirmanns stofnunarinnar, viðskiptaráðherra,  hvort það sé innifalið í starfsleyfi fjármálafyrirtækja að reka eigin gjaldmiðil og nota hann  til útlána til almennings  undir því yfirskyni að verið sé að lána í fullgildum heimsgjaldmiðlum. Kannski leyfilegt ef tölvukerfi fjármálafyrirtækisins býður ekki upp á annað?

Hert á reglum um fjármálafyrirtæki

Neytendalán í gervigjaldmiðlum

Umræðan um myntkörfulán hefur að miklu leyti snúist um hvort heimilt sé að binda skuldbindingar í íslenskum krónum við gengi erlendra gjaldmiðla. Ef fleiri fjármálastofnanir en SP Fjármögnun, dótturfyrirtæki Landsbankans, eru með myntkörfur sem eru  gervigjaldmiðlar (e. artificial currency) ætti umræðan að snúast í ríkara mæli um það hvort heimilt sé að binda skuldbindingar í íslenskum krónum við gengi gervigjaldmiðla (reikningseiningar). 

SP5 myntkarfa SP Fjármögnunar er  með „föstum fjölda mynta í hverri einingu” og er framsett á þann máta, samkvæmt upplýsingum frá SP Fjármögnun, vegna þess að þegar fyrirtækið ákvað að bjóða upp á  myntkörfuna SP5 (40%EUR, 25%USD, 20%CHF, 15%JPY) gat innheimtukerfi fyrirtækisins  ekki meðhöndlað lán í svo mörgum myntum og var því „brugðið á það ráð“ að gera myntkörfu með föstum fjölda mynta í hverri einingu og  þannig hægt að meðhöndla lán í mörgum myntum sem eina „mynt.” Fyrirmyndin er sögð Reikningseining Fiskveiðasjóðs Íslands (RFÍ), einnig samkvæmt upplýsingum frá SP Fjármögnun.

Fiskveiðasjóður Íslands hafði sérstaka lagaheimild fyrir þessu útlánafyrirkomulagi og í því tilfelli voru lántakendur upplýstir  um lánafyrirkomulagið ólíkt lántakendum SP Fjármögnunar sem var talin trú um að þeir væru að fá lán í erlendum gjaldmiðlum: EUR, USD, JPY og CHF en voru í rauninni að fá lán í SP5, íslenskri gervimynt. Höfuðstóll SP5 lána er í einingum (í íslenskum kr. á lánasamningi) og því lægra sem gengi SP5 var við lántöku,  því fleiri einingar skuldar viðkomandi. Þessu mætti  líkja við sjóð sbr. fjölda hluta í sjóði.

Eitt þekktasta dæmi um gervigjaldmiðill er SDR (Special Drawing Rights/Sérstök dráttarréttindi) sem Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn (AGS) kom á fót árið 1969, stundum nefnt „pappírsgull.”  SDR er ímynduð myntkarfa, samsett úr helstu heimsgjaldmiðlum og  er eingöngu notuð við reikningsskil innan AGS.

Hér á landi hefur þetta fyrirbæri aftur á móti verið notað  til að veita neytendum lán til bifreiðakaupa!  Íslensku lánsfjárhæðinni er umbreytt í SP5 einingar og er skuld lántakandans bundin við gengi þessa gervigjaldmiðils. Í ódagsettri tilkynningu (sett inn í lok okt. 09.) á vef SP Fjármögnunar er reynt  að láta menn halda að lán í SP5 einingum jafngildi láni í  þeim erlendu gjaldmiðlum sem SP5 myntin er búin til úr.  Það er einfaldlega rangt og því skal einnig haldið til haga að það kemur lántakendum ekkert við hvernig lánafyrirtæki fjármagnar sig heldur aðeins hverskonar lán þeir fá frá fyrirtækinu.

Dómur  sá er féll í héraðsdómi  í máli nr. E-4501/ 2009, 3. desember sl.  SP Fjármögnun í vil snéri að  láni í JPY og CHF (50/50) þar sem íslensk lánsfjárhæð og afborganir eru beintengd við gengi þeirra erlendu gjaldmiðla.  Það lánafyrirkomulag er ekki myntkarfa  eða gervigjaldmiðill eins og SP5.  Lánasamsetningin JPY/CHF er  aftur á móti kölluð  „BL2 myntkarfa“  á lánasamningum sem SP gefur út en í raun er um að ræða  tvö aðskilin lán. Ekkert skráð gengi er  til fyrir „ BL2 “ og hreyfingalistar  yfir afborganir og greiðsluseðlar  fyrir þessa lánasamsetningu eru í gjaldmiðlunum JPY og CHF en fyrir SP5 lánin eru hreyfingalistar og gíróseðlar í SP5. Það er aftur á móti einkennilegt að lán sem er ekki myntkarfa en heitir „BL2 myntkarfa“ á lánasamningi skuli vera dæmt lögmætt fyrir rétti!

Við eigum væntanlega eftir að sjá dómsmál þar sem reynir á hvort  lögmætt sé að binda skuldbindingar í íslenskum krónum við reikningseiningar eða gervigjaldmiðil sem hvergi er skráður með kaup-og sölugengi nema á heimasíðu  lánveitandans.Útlánafyrirkomulagið er reyndar svo galið að hvorki Neytendastofa né dómstólar eiga að þurfa að eyða tíma í þessa vitleysu. Það þarf engan lögfræðing til að sjá að þessi lán standast engin lög um neytendalán  auk þess sem hér er um að ræða vörusvik. Lánin voru markaðssett hjá bílaumboðum landsins sem lán í erlendri mynt og á SP5 lánsamningum eru t.d. skráð upphafleg prósentuhlutföll (og ekkert um „fjölda mynta í körfu") erlendu gjaldmiðlanna sem SP5 er samsett úr, þ.e. eins og hlutföll þeirra voru á stofndegi myntkörfunnar, 5. maí 2004, en ekki eins og hlutföllin voru þegar lánin voru veitt. Það er álíka og að skrá upphaflegt gildi neysluverðsvísitölu á lánasamninga í íslenskri mynt í stað vísitölu þess mánaðar sem lánið er gefið út í.

Að lokum er þeirri spurningu varpað fram til forstjóra Fjármálaeftirlitsins og yfirmanns stofnunarinnar, viðskiptaráðherra,  hvort það sé innifalið í starfsleyfi fjármálafyrirtækja að reka eigin gjaldmiðil og nota hann  til útlána til almennings  undir því yfirskyni að verið sé að lána í fullgildum heimsgjaldmiðlum. Kannski leyfilegt ef tölvukerfi fjármálafyrirtækisins býður ekki upp á annað?

Bottom of Form

 

SP5 myntkarfan er sjóður

Í grein minni í Morgunblaðinu 28. október sl. hélt ég því m.a. fram að á bak við myntkörfur SP - fjármögnunar væru engin erlend lán. Fyrirtækið gat t.d. ekki sýnt fram á  greiðsluyfirlit í erlendu gjaldmiðlunum sem lánið átti að samanstanda af, heldur aðeins yfirlit í íslenskum krónum og SP5 einingum.

Eftir að greinin birtist setti SP tilkynningu á heimasíðu sína, www.sp.is, og sýndi hvernig myntkörfur fyrirtækisins væru reiknaðar.  Fram af því var ekki að finna staf um þessa útreikninga, hvorki á heimasíðu SP né í lánaskjölum.  Útskýringar SP sýna að myntkörfurnar eru einhvers konar sjóðir, þar sem lánsfjárhæð er breytt í einingar.  Lántakendur skulda því einingar í myntkörfum sem hafa ákveðinn stofndag, stofngengi og ákveðinn  „fjölda mynta í körfu“ rétt eins og háttað er með fjárfestingasjóði, t.d. hlutabréfasjóði.

Það þarf ákveðið hugmyndaflug til að veita neytendalán í einhvers konar gjaldeyrisskuldasjóði.  Venjan er að menn fjárfesti í sjóðum, kaupi  einingar (hluti) í von um hækkandi gengi  og ávöxtun á fé.  Að hafa þennan hátt á í bíla- og neytendalánum hlýtur að vera alveg nýtt fyrir flestum.  Engu að síður er það áhugavert að geta nú lesið tilkynningu á heimasíðu lánveitandans  um hvernig lán maður tók fyrir mörgum árum!

Lánin voru kynnt sem erlendar myntkörfur með ákveðnum hlutföllum erlendra gjaldmiðla. Myntkarfan SP5 á  t.d. að samanstanda af  40% EUR, 25% USD, 20% CHF og 15% JPY og er kynnt þannig enn í dag.  Það sem SP útskýrir nú á heimasíðu sinni er „að ekki sé um að ræða hlutfall mynta í körfu heldur fjölda þeirrar ákveðnu myntar í körfunni.“  Samt sem áður er þetta upphaflega hlutfall skráð á marga lánasamninga, þó að það hlutfall eigi aðeins við um stofndag körfunnar.  Með öðrum orðum  var hlutfallið orðið annað þegar lánin voru veitt (utan þeirra sem veitt voru á stofndegi körfunnar, ef einhver.  SP5 myntkarfan var t.d. stofnuð í maí 2004).

Það sem SP staðfestir  með útskýringum sínum er að fyrirtækið er ekki og var ekki að veita erlend lán,  ekki frekar en að þeir sem kaupa einingar í hlutabréfasjóðum eru að kaupa hlutabréf.  Það er tvennt  ólíkt  að fá erlent lán eða lán sem afgreitt er í íslenskum krónum þar sem fjárhæð skuldar er breytt í einingar í sjóði sem fjárfestir í erlendum gjaldeyri og þar sem upphæð afborgana miðast við gengi sjóðsins á hverjum tíma.

Í tilkynningu sinni tekur SP einfalt reikningsdæmi þar sem gert er ráð fyrir að lánið sé vaxtalaust með einni afborgun.  Það sem SP ætti aftur á móti að sýna okkur er raunhæft dæmi, svo sem eina mánaðarlega afborgun af höfuðstól með vöxtum.  Hvernig eru vextir reiknaðir á skuld í einingum? Vextir eru til að mynda ekki reiknaðir á hluti í hlutabréfasjóðum heldur á lánsfjárhæðir, inn- og útlán í peningum.

SP-fjármögnun skuldar lántakendum skýringar á því hvers vegna hlutföll myntkörfunnar eru önnur en  skráð eru á fjölda lánasamninga. Það getur skipt verulegu máli fyrir lántakendur hvort þeir fái lán í þessum bílalánaskuldasjóði þegar  t.d. hlutfall jensins  er 15% eða 16% eða bandaríska dollarans 21% eða 25%. Að sama skapi getur þetta að sjálfsögðu breytt heilmiklu fyrir hagnað SP-fjármögnunar.

Gert að greiða myntkörfulán