Varstu ekki að lána í erlendri mynt?

En ekki gengistryggðar íslenskar krónur. sbr. þetta sem þú sagðir dómaranum?:

„Kjartan sagði að SP-fjármögnun hf. væri í samstarfi við bílasala og bílaumboð um allt land. Þegar Óskar Sindri Atlason óskaði eftir að fá bifreiðina VT-658 á bílasamningi hjá SP- fjármögnun hf. hafi verið send umsögn um það til félagsins. Starfsmenn félagsins hefðu skoðað það og metið hvort hann væri traustsins verður. Óskar Sindri hefði sótt um það í erlendri mynt og um leið og SP-fjármögnun hf. samþykkti það þá hafi verið gengið frá því að SP-fjármögnun hf. tæki lánið hjá viðskiptabanka félagsins í erlendri mynt. Síðan hafi félagið selt þessa erlendu mynt og greitt það út annar vegar í japönskum jenum og hins vegar í svissneskum frönkum. Félagið hafi sem sagt tekið erlent lán fyrir þessu hjá viðskiptabanka félagsins, Landsbanka Íslands. Selt síðan erlendu myntina fyrir íslenskar krónur og greitt þær seljanda bifreiðarinnar, Nýju Bílahöllinni."

p.s. Síðan þarftu að standa skil á skatti sem þú rukkaðir þúsundir manna sem keyptu bíla á svokallaðri „kaupleigu"!( í dómi Nr. 92/2010 er sagt "... stefndi hafi í raun veitt áfrýjanda lán til kaupa á bifreið, sem stefndi kaus í orði kveðnu að klæða í búning leigusamnings í stað þess að kaupa af áfrýjanda skuldabréf, sem tryggt væri með veði í bifreiðinni. Af þessum sökum verður lagt til... grundvallar að hér hafi verið um að ræða lánssamning í skilningi VI. kafla laga nr. 38/2001.")

„Þarna er kominn upphafspunktur“

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 1.7.2010 kl. 15:06]

Þess má geta að SP-Fjármögnun hafði ekki starfsleyfi til gjaldeyrisviðskipta, eins og þeirra sem Kjartan Georg lýsir í ofangreindum framburði sínum.