Svindlið komst upp!

Lánin sem voru markaðssett og seld sem lán í erlendri mynt voru svo bara íslenskar krónur með bindingu óbeint eða beint við gengi erlendra gjaldmiðla. Og þetta var látið heita erlend lán! Aldrei var þetta selt mönnum sem lán í íslenskum kr. með tengingu við erlenda gjaldmiðla. Og sjálfu lánafyrirkomulaginu „fjölda mynta í körfu" (mynteiningar) var haldið leyndu fyrir lántakendum. Hvergi nefnt í lánasamningum eða kynningarefni. Fjármálafyrirtækin kalla þetta m.a.s. enn erlend lán eða lán í erlendri mynt!

Þetta voru fjársvik og markmiðið  með þessum lánum var að laga eiginfjárstöðu gjaldþrota fjármálakerfis. Því fóru þessi lán á fullt 2005/2006 - byrjað var að færa myntáhættu af bönkum yfir á lántakendur eins og segir í gjaldeyriskafla Rannsóknarskýrslunnar.

En þolir kerfið skoðun Skattsins á nótulausu viðskiptum Avant og SP fjármögnunar?

Dómar Hæstaréttar ógna stöðugleika